تو که آمدی

تو که آمدی همه چیز عوض شد ...همه چیز سخت شد اما از اون سختی ها که آرامش هم باهاش می آد . از اون سختی ها که با خودش دوست داشتنهای دلچسب رو هم همراه می آره . از اون سختی ها که در نهایت دیگه مال خودت نیستی . شدی مال یکی دیگه . خودتو فراموش می کنی تا یه موجود کوچیکو همیشه توی ذهنت تکرار و تکرار کنی . گاهی اونقدر کلافه ام ....کلافه از این که دیگه هیچی انگار سر جاش نیست...انگار منم دیگه جای خودمو توی این دنیا ندارم .فقط مثل یه ماشین  دارم می شورم و می سابم و می دوم و می پزم و لالایی می گم و دوباره تکرار تکرار تکرار ....وسط این کلافه گی ها تو می آی گوشه دامنمو می چسبی و خودتو می کشی بالا تا بغلت کنم . تا بهم هزار تا لبخند بزنی و تمام صورتمو با اون چشمای پر از سوالت غرق تماشا کنی . اون وقته که تمام خستگی ها و کلافه گی ها محو می شن و تو تمام وسعت ذهن منو برای همیشه پر می کنی.....