مادرانه
فرهام جونم سلام
امروز میخوام یکمی درد و دل کنم و یه کوچولو هم وصیت ...
جوجه کوچولوی من :
ازت میخوام که توی راه پرپیچ و خم زندگی صبور باش اما به اندازه ،طوریکه دیگران از این صبوری و وقار تو سوء استفاده نکنن .
میخوام بهت بگم که از حق خودت (اگه به حق بود ) همیشه و در همه حال دفاع کنی ،البته با رعایت ادب و نزاکت ،یادت باشه که حق گرفتنیه نه دادنی ...
مامان جون :
توی زندگی فراز و نشیبهای زیادی وجود داره که گاهی وقتها آدمی رو خسته میکنه اما تو گل من باید مقاوم باشی و سعی کنی زانوهات خم نشه .
عروسک من :
توی این راه گرگهای زیادی توی لباس بره در کمینتن مراقت باش گول ظاهرشونو و حرفهای فریبندشون رو نخوری چون همشون بفکر منافع خودشونن همیشه به توانائیهات مطمئن باش و در صدد تحکیم اونا قدم بردار ،مطمئن باش که تو میتونی و قادری هر آنچه رو که میخواهی به دست بیاری .اجازه نده که توی این وانفسا کسی تو رو طعمه قرار بده ،نردبون ترقی بقیه نباش .
تا اونجایی که تونستی درستو ادامه بده ،نزار دیگران و حتی شرایط سخت مانع پیشرفت و هدفت بشه ،سعی کن همیشه با پاهای خودت راه بری و به دیگران تکیه نکنی .
عزیز دلم :
توی همه ی کارها به خدا توکل کن و مطمئن باش که اون همیشه باتوئه و تو رو تنها نمیزاره .
امیدوارم که سایه شوم تیرگی همیشه از تو دور باشه .
امیدوارم روزی که درد و دلهای مامان رو میخونی درکش کنی و اشتباهات و بی تجربگیهای مامان رو تکرار نکنی و درس بگیری و بفهمی که من جز سعادت برای تو هیج چیز دیگری نمیخوام .
همیشه یادت باشه :
مامان و بابا توی سخترین و دشوارترین لحظه ها در کنار تو هستند .
و در آخر :
عاشقتیممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممم .